In het Bio Science Park van Leiden worden nieuwe medicijnen ontwikkeld en geproduceerd. De snelle groei van de bedrijven in het park hangt sterk samen met de opkomst van een hele nieuwe klasse van medicijnen. Deze “biologicals’ worden in tegenstelling tot vroegere medicijnen niet meer in chemische fabrieken geproduceerd, maar in bacteriën, dierlijke of menselijke cellen of zelfs in dieren. Die revolutie begon met de ontwikkeling van menselijk insuline bij Genentech in Californië.

Bio Science Park ondernemer en emeritus hoogleraar Toon Stegmann neemt je mee in de snelkookpan van het Bio Science Park aan de hand van de opkomst en ondergang van een paar geselecteerde bedrijven. Het eerste bedrijf in het Bio Science Park dat biologicals produceerde was Centocor (nu Janssen) met Remicade®, gevolgd door o.a. Pharming (bekend van de stier Herman) en Crucell (nu Janssen, met het Corona vaccin).

Naast uitleg over de productie en werking van hun medicijnen is er ook aandacht voor hun economische lotgevallen. Biologicals ontwikkelen kost enorm veel geld en in een groot aantal gevallen falen medicijnen ergens halverwege waarbij de investering verloren gaat. Bedrijven halen dan ook geld op bij durfkapitalisten of op de beurs. Faillissementen en doorstarts zijn legio. De beurskoers kan enorm fluctueren. Anderzijds kan er ook heel veel geld worden verdiend.

Over Toon Stegmann
Toon Stegmann doorliep eerst een internationale academische carrière in o.a. Amerika, Zwitserland en in Frankrijk en werd uiteindelijk hoogleraar biochemie en moleculaire biologie. Daarna werkte hij kort op het Bio Science Park bij Crucell, begon hij een vaccinbedrijf in Groningen, bracht dit na een fusie weer naar Leiden en werkte tot voor kort, na een overname van dit bedrijf door Mymetics, als wetenschappelijk directeur van Mymetics BV.