Je zal maar directeur van Endegeest zijn in oorlogstijd. Patiënten werden indertijd ‘krankzinnigen’ genoemd. Zij werden door de Duitsers beschouwd als inferieur en dus overbodig. Het lot van joodse patiënten was overduidelijk.

Wat te doen als directeur? Als je principieel weigerde mee te werken, werd je gezin opgepakt. Als je principieel ontslag nam, werd je vervangen door een fanatieke NSB-er die voor de bezetter zoveel mogelijk joden wilde ‘scoren’. Toch maar aanblijven? Maak dan maar eens de juiste keuzes!

Endegeest, een landgoed in het rustige deel van Oegstgeest, werd in die tijd geconfronteerd met het onmenselijk beeld van geestelijk gehandicapten die werden gedeporteerd. In deze lezing vertellen Jacques Thorn en Dineke Peddemors – Houdé van de Historische Verenging Oegstgeest het indrukwekkende verhaal van Endegeest in oorlogstijd: het lot van de patiënten, dappere en ‘foute’ personeelsleden en vooral van de keuzes die directeur Borgerhoff-Mulder maakte. Ook de ‘afrekening’ in de beruchte Zuiveringscommissie komt aan de orde.

De lezing biedt een unieke kijk op de impact van de oorlog op de lokale gemeenschap, met verhalen over verzet, onderduikers en het leven in een tijd van onzekerheid en angst. Hoe werd Endegeest een plaats van geheimen, verraad en verzet?

Over de Historische Vereniging Oegstgeest
De Historische Vereniging Oegstgeest is een actieve vereniging die zich richt op het behoud van het plaatselijk erfgoed en het onderzoek naar de rijke geschiedenis van Oegstgeest. Al sinds de oprichting in 1987 verzorgt de vereniging historische artikelen in het magazine ‘Over Oegstgeest, verzamelt foto’s en organiseert zij evenementen, lezingen en tentoonstellingen die het verleden van het dorp tot leven brengen.